– Ja już nigdy nikogo nie poznam – Ewa miała łzy w oczach. – Ilekroć wydaje mi się, że ktoś się mną interesuje, to zaraz przestaje się do mnie odzywać.

Anka jest parę lat po trzydziestce. Przeciętnej urody, nieprzeciętnej inteligencji. Była w kilku poważniejszych związkach, ale nic na dłużej. Wymaga od innych tak jak wymaga od siebie, czyli dużo i natychmiast.