– Gdzie Ty byłaś, gdy Cię nie było? – Anka wparowała z butelką białego wina i usiadła na kanapie.

Ach, kochana, jaką Ci mam historię do sprzedania!! – Anka zadzwoniła równiutko po fajrancie. – Już jestem w drodze, – dodała – szykuj wino.

Powiedz Ty mnie, ile randek potrzeba, żeby wreszcie się z kimś bzyknąć?

– Ja ich chyba przyciągam. Tych nieudaczników i beznadziejnych kochanków.

Anka jest parę lat po trzydziestce. Przeciętnej urody, nieprzeciętnej inteligencji. Była w kilku poważniejszych związkach, ale nic na dłużej. Wymaga od innych tak jak wymaga od siebie, czyli dużo i natychmiast.